عنوان : کورهٔ دل 

در کــــورهٔ دل آتـــــشِ ســــــوزان دارم
در چشـمهٔ خـون غـرق ، ولی جـان دارم 

 

چـون شــاهِ شکست خورده در دامِ اجل 
در ســـینهٔ خــــود غصّـــهٔ پنهـــان دارم 

 

همچـون پــدری اسیــر و در بنـــدِ سـتم 
بـــر چهــرهٔ خــود اشــک فـــراوان دارم

 

چـون طوطیٔ در بـندم و در کــنجِ قفس 
گـــــاهی گـــــله از قصّـــــهٔ دوران دارم

 

بـــر مـــن قـــلمِ پــــاکِ خـــدا یــار نشد 
در طالــــعِ خــــود خـــانهٔ ویـــران دارم 

 

چــــون کـودکِ آوارهٔ جنــــگِ اوکــراین 
تنهــــا شــده و حــــالِ پــــریـشان دارم 

 

احــساس مـرا فقــر بــه صُــلّابه کـشید
در منــــزلِ دل رغبــتِ بـی جـــان دارم

 

از مــــن طلــبِ چهــــره نکــن زیبـــا رو
بـــر صــورتِ خــود آیــــهٔ پیـــران دارم 

شاعر : #رضا_کاظمی_اردبیلی