عاشیق - رضا کاظمی اردبیلی

باشلیق : عاشیق 

حـایات سنسیز اولوبدور دار
بیــا بــــر مـــن بِــشو دلــدار
قایــیت قــورتار منی درددَن
تــــو و مـــن را بـــیا مــا کن

 

مـنه بیـر حُکم وئریب قاضی
کـــه بـــا قــلبم بــشه بـــازی
گَه سیندیر بو طیلیسمی سن
مــــرا در آن دِلَـــت جــا کــن

 

پـــوزاق بـــاهم قــارا بــختی
بِــشه مَـحو این هـمه سـختی
مَــنه اوُلمــوش او احـسـاسی
بــه پــا خــیزو تــو بـرپـا کـن

 

سَــنه قــوربان بـوتـون عــالم
بــیـــا نــشکن پــــر و بـــالــم
اوُل عـاشیق سَــن مَنه مَن تَک
درِ قــــلبُ بـــه مــــــن وا کـن

 #رضا_کاظمی_اردبیلی 

کاش - رضا کاظمی اردبیلی

عنوان : کاش 

مـــــن در دِلـــــم دارم غَـــمی
چۆن کێ چَکێب قوصّه طَـمێ
بـــــــو یــک نـفر پــــیدا شود
هـــر غــم وارؽــم وێـران ائده

 

بــــــــو کــه رود ایـن غصه ها
بـــــێر گـــۆن اوْلا دردێـم شَفا
بـــــو یــــک نــفر بــر زخم من
مـــرهم قــوْیۇب درمــان ائده

 

بــــــو کــه رهـا شم زین قفس
آزاد چــــــــکم بــــێرده نــفس
بـــــــــــو ایــــزدِ مــــنّان مـــن
آزادلــــــیقا فـــــــرمان ائــــده

 

بــــو که بــــــر ایــن دنیـای من
یــوْل ســـالمؽیا بــێرده اوْ چن
ایـــن دیــــده ی مـــن را خــدا
بـــــۇندان بــئله خـــندان ائده

#رضا_کاظمی_اردبیلی

قارا گون - رضا کاظمی اردبیلی

عنوان : قارا گۆن

غصـــصه مــــنێ یــکسر آلــــؽب
هـر گـۆن سؽخؽب دێلدن سالؽب
بیـــنێمده هـــر گـــۆن پـــارلایان
فـــانوس دا دای غــمدن سؤنۆب

 

دێــل یــاره سـی قـــلبێ سؤکۆب
دێل آه چکێب ، گؤز یاش تؤکۆب
اێـــل لـــردێکی ســـێزدن اێــراق 
یـانـمؽش اۆره ک قـــانه دؤنــۆب 

 

یـــوْخـــدۇ اۆمـــۆد مـــنده داهـا 
من بێر کاسؽب ، خوْش گۆن باها
ســـــاده گــــــلن یـــوْل لاردا دای
پـــێچێده بــــێر راهـــه چــؤنۆب

 

بـــــێر اوْد ســالؽب غـــم جــانؽما
یـــــئر ، گـؤی تـؤکۆر یاش حالؽما
چــــهره م گــۆلۆش ، اۆزده دێری
آمــــما اێــچیم چــوْخدان اؤلـۆب

#رضا_کاظمی_اردبیلی

دوعا - رضا کاظمی اردبیلی

عنوان : دوعا 

ای خُـــــــدای مـــنو هـــستی
بــــۇ کــدرلر منــــــه بـــسدێ
بـــێر باخؽش سال منه سارێ
دلِ غمـــــگین رو رضــــــا کن  

 

دلِ مـــن پُـــر شـــده از غـــم
آچ وْ رحــــمت قـــاپۇ هــردم
کئچ اوْ کئچمێش گناهیـمدان
دردی از مـــن تـــو دوا کــــن

 

ســرد و مبــهم شــده خانه م
هئــچ کَـسێم یوْخ دئیه جانم
تـــا نفـــس‌ وار منـــه یـــارب
هــــدیه ای از‌ خـود عــطا کن

 

تــو رو بــــه حرمتِ ایـن مـاه 
قــوْیما غــمدن چـکم‌ هئی آه
غمـــێ مــندن مــــنێ غــمدن
تــــا وفــــاتـــم تــو جــدا کن 

#رضا_کاظمی_اردبیلی

توک ای ساقی - رضا کاظمی اردبیلی

باشلیق : توک ای ساقی 

تؤک ای ساقێ جامؽ دوْلدۇر
اۆرکـده درد و غَــم  بــوْلـدۇر
چو یــک افـعی غَم ۇ حسرت 
اۆرک بـاشـین چــالان اوْلــدی

 

تــؤک ای سـاقێ اێـچێم بـاده 
تــۆشـۆب نـازلێ یــارؽم یـاده 
خـــودَش رفـتُ ولــی فِـکرَش 
مَنــێ درده ســــالان اوْلــــدی

 

خوْشــیدێـم بێر یـارؽم واردی
چَتــین گـۆنـــده اوْ دێـلداردی
ولــی غــافـل کــه آن دلــــدار 
چــالؽب دالـدان اێـلان اولـدی

 

دێیه ر دێ سَـن یا‌ دا هئشکێم
فقـط سَـن سَـن مـنێم عشقێم 
ولـی افسوس و صد افـسوس 
بــۆتۆن ســؤزلر یـالان اوْلــدی

شاعر : رضا کاظمی اردبیلی